Erwin Live

Mien mam

Vaan kleins aof aon, kinste häör, neet mie misse.
Hiel bezörreg, en leef, jaorelaank.
Zal veur diech, steeds ut bèste beslisse,
Noe zegk 'ns trots en hiel gruuts, mam bedaank.
En höbste verdreet, noe en daan 'ns gèt leid,
Dien mam, zie steit altied gereid.
ut leefste wat, slivvenier heet gesjoonke,
'n hart vaan goud, ach iech haw, vaan mien mam.
Met väöl plezeer, kin iech mam, goon vertelle, Zie weurt oma, unne dräöm, dee weurt woer.
Dee harteweens, dat zal zie gere welle,
Zoe'n hiel kleijn woonder, is toch noets, un bezwoer
En twiefelste of dien relatie ut held,
Daan deenk aon, wat mam diech heet verteld,
ut ierste wat Slivvenier uuch zalliere
Un eeder keend, kin toch noets zoonder mam.

De jaore vlege veurbeij, in ut leve,
Met d'n tied, weurt me awwer en gries.
Mèh gooie raod, dee bleif mam altied geve,
Deep in häör hart, gief zie diech alles pries.
OetS raakste häör kwiet, ins kump ut zoewiet,
Daan dink, vol respèk aon verVloge tied.
ut leefste wat, Slivvenier heet genome,
Dat hart vaan goud, in d'n hiemel, is mien mam.

© 2025 Erwin Live.